Couleur Café. Een festival dat urban music programmeert uit de
hele wereld. Zo staat het te lezen op de website. Meerdere stijlen
vinden hun weg naar de verschillende podia van dit festival. R&B, hiphop, world, dubstep,
afro, soul, reggae, ragga, dub, dancehall, reggaeton, latin, salsa, rock,
electro, … Heel wat keuze. Voor elk wat wils, zo lijkt het
wel. Iedereen heeft die ene reden om naar dit festival te gaan.
Maar sfeer en ambiance zijn steeds weer één van de redenen, die vermeld
worden. Dat, samen
met de mogelijkheid tot wonderlijke, muzikale ontdekkingen. Want het zijn
niet enkel grote namen, die de podia bevolken. Die zijn er ook maar heel
wat minder bekende, muzikale goden zetten hun beste beentje voor en hengelen
naar de goedkeuring van de festivalganger.
Elk jaar zeg ik te willen gaan. Elk jaar komt het er niet
van. Vakantieplannen dwarsbomen mijn intentie. Telkens weer ben ik
op reis als op het Brusselse Tour & Taxis het startschot wordt gegeven van
dit heerlijke festival. In Brussel wordt dat ene weekend de wereld
verzameld. Dat ene weekend komt de wereld naar Brussel toe. Die
grote wereld wordt kleurrijk vertaald in de muziek, het eten en de
festivalganger. Dat alles gebeurt evenwel zonder mij. Met pijn in
het hart. Ik blijf afwezig maar elk jaar troost ik mij met die ene
gedachte. Dat het er ooit wel eens zal van komen.
Ik ben er nog niet geweest. Maar toch mocht ik even proeven van
de ambiance. AchtTV zond vorige week het concert uit van Calexico.
Die groep was één van de hoofdacts op Couleur Café 2013. Het was niet het
integrale concert. Enkel de hoogtepunten werden uitgezonden. Jammer
want wat ik te zien kreeg, deed verlangen naar meer. Veel meer. Wat
ik te zien kreeg, was pure klasse. Ik kan het niet anders
omschrijven. Op dat podium stonden muzikanten, die ambiancevol
spelplezier nog overtuigend deel vonden uitmaken van hun beroepseer. Het
kletterde op dat podium. De enthousiaste samenwerking tussen de
verschillende bandleden resulteerde in fonkelende, begeesterende muzikale
vonken. De blikken, die de bandleden met elkaar uitwisselden op dat
podium, waren heerlijk om zien. Zij amuseerden zich. Dat zag
ik. Dat voelde ik.
Op zaterdag vijf oktober zendt AchtTV dit concert nog eens uit.
Ik kan het enkel aanbevelen. U hoeft enkel te kijken. Om 13.30
uur. Even geen middagdutje. In plaats hiervan kan u genieten van
een prachtige, muzikale siësta. Niet aarzelen, gewoon doen. U hoeft
zich geen zorgen te maken over een mogelijk schuldgevoel omdat u ’s middags
languit voor de televisie hangt. Dat hoeft echt niet. Want
luigewijs verrijkt u op nauwelijks één uurtje uw muzikale rijkdom. Dat lijkt
mij een mooi excuus voor een te vroeg begonnen ‘teevee-avond’.
En oh ja, bij de volgende passage van Calexico in ons Belgenlandje sta
ik op de eerste rij. Dat heb ik mij voorgenomen. Tenzij ik op
vakantie ben, natuurlijk.
Link:
Splitter - Calexico.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten