vrijdag 22 november 2013

Volta. Punten van de jury?

Volta.  Dat ene woordje kan heel wat controverse uitlokken.  Iedereen heeft zo zijn mening over dat Gentse restaurant.  Sommigen noemen het een hype.  Anderen noemen het snobisme.  Enkelen durven beiden te combineren en spreken van een snobistische hype.  Deze meningen zijn niet altijd gestoeld op feitelijke kennis.  Soms getuigen deze meningen van een zekere vooringenomenheid.  Eén ding is zeker, het debat blijft woekeren.  Voor- en tegenstanders blijven op het culinaire slagveld de degens kruisen.

Ik moet bekennen, ik neigde naar de aanhangers van de snobistische beschuldigingen.  In deze neiging schuilt eveneens een zekere vooringenomenheid.  Ik laat mij nogal gemakkelijk laten meedrijven.  Ondanks dat kleine kantje, ben ik niet halsstarrig.  Ik blijf niet noodzakelijk vasthouden aan opinies of meningen.  Inzichten kunnen wijzigen.  

The proof of the pudding is in the eating.  Dat wordt wel eens gezegd.  Dat is wat wij deden.  Wij reserveerden een tafeltje bij Volta.  Want wij wilden eindelijk weten.  Niet langer wensten wij mee te praten op basis van geruchten en verdachtmakingen.  Wij wilden alles aan den lijve ondervinden.  Wij gingen ter plaatse.

’s Middags heeft Volta een interessante aanbieding: een lunchmenu aan vijfentwintig euro.  Hiervoor kregen wij een voorgerecht en een hoofdschotel.  Die vrijdag bestond het lunchmenu uit volgende gangen:
Artisjok, witloof, Brasvarham
Rode poon, bloemkool, winterpostelei

Ik ben geen culinair recensent.  Ik zal niet uitweiden over smaken, geuren en kleuren.  Hiervoor is mijn vocabularium en kennis te beperkt.  Een mens moet zijn tekortkomingen erkennen.  Diezelfde mens moet handelen naar die tekortkomingen.  Dat doe ik dus.  Wel kan ik in heel eenvoudige bewoordingen, gezuiverd van literaire protserigheid, mijn mening uiten.  Dat kan ik dan weer wel.  Ik kan proeven.  Ik kan oordelen.  Ik kan wikken en wegen.

Het eten was overheerlijk.  Het eten was verfijnd.  Meer zal en wil ik niet schrijven.  In beknoptheid schuilt de grootste duidelijkheid.  Beknoptheid leidt niet af maar leidt snel naar de kern van de zaak.  Die kern van de zaak houdt in dat Volta een culinaire ontdekking is.  Een culinaire belevenis.  Van begin tot einde.  Nooit wordt afgeweken van de hoogstaande, kwalitatieve en smakelijke norm.

Snobisme? Geenszins.  Stijl en elegantie mag niet verward worden met snobisme.  Die elegantie keert in meerdere elementen terug.  In de ontvangst.  In de inrichting.  In de gerechten.  In de bediening.  In de service.  In de vriendelijkheid.

Hype? Geenszins.  Volta is geen grilletje.  Wanneer een hype meer dan twee jaar aanhoudt, kunnen wij niet langer spreken van een hype.  Dan kunnen wij bijna spreken van een gevestigde waarde.

Ik kan maar één ding besluiten.  Ga eens langs.  Laat u verrassen.  Laat u verwennen.  Laat u overdonderen.  Want dat is wat Volta met verve doet.

Link:

Geen opmerkingen:

Een reactie posten