Donderdag was ik nog behoorlijk aangeslagen. Omwille van het nieuws rond Thé Lau. Vrijdag was ik dan weer bijzonder
verheugd. Omwille van het nieuws rond
Tom Waits. Een lach en een traan, het
ligt heel dicht bij elkaar. De hel is op
een steenworp van de hemel, dat wist Thé Lau al. Hij zong het in ‘Steenworp’.
Vrijdagmorgen kon ik in de krant lezen dat Tom Waits dan eindelijk na
twintig jaar een boekingsagent had vastgelegd.
So what, hoor ik u denken. Is dat
dan het goede nieuws, waarover ik zo verheugd was? Jawel, dit bericht voedt
immers de speculaties dat Tom Waits een concerttournee best wel ziet
zitten. Hij zou het zelfs ernstig overwegen. Tom Waits op tournee, dat durf ik inderdaad
te bestempelen als bijzonder goed nieuws.
Tom Waits staat al heel lang op mijn to-see lijstje. In 2004 stond hij in de Antwerpse
Bourla. Daar speelde hij één van zijn
acht Europese concerten. Ik was er toen
niet bij. Te lang geaarzeld. Een foutje, dat ik nu nog steeds
betreur. Ik had er kunnen bij zijn. Of neen, ik moest er gewoon bij zijn. Toch liet ik die unieke kans aan mij
voorbijgaan. Een niet te herstellen
fout, zo leek het lang te blijven.
Maar nu beginnen er dus opnieuw berichten te circuleren over een mogelijke
tournee. Of hij ook naar Europa zal
komen, ik weet het niet. Maar ik ben
alert. Ik volg het op de voet. Tom Waits, die man moet ik gewoon zien. Vorige keer aarzelde ik nog. Deze keer weet ik het zeker. Ik ga.
Nu enkel nog Tom Waits.
Website:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten